တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္ အေတြ႕အႀကံဳေလးပါဗ်ာ... အခု ဒီစာကို ခ်က္ခ်င္းကို ေရးလိုက္တာပါ....
ေန႕ရက္က... ၃၀ ရက္ည.. ၃၁ မနက္ေပါ့.. ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၉.... အခ်ိန္က... ညသန္းေခါင္ယံ ၁၂ နာရီေက်ာ္.....ေနရာက.. ကြ်န္ေတာ္တို႕ NgeeAnn ကနာမည္ႀကီး.. Block 50.... (ဒန္ ဒန္႕ ဒန္)....

ISC က ညီမငယ္ ရတနာ organize လုပ္တဲ့ Movie Marathon မွာ ေပါ့.... ISC လို႕ဆိုေပမယ့္ တကယ္တမ္းေတာ့ ျမန္မာေတြ ခ်ည္းပါပဲ... ISC is nth w/o Myanmar ဆိုတဲ့အတိုင္းေပါ့... ည ၉း၃၀ မွာ စာရင္းေပး ဘာညာသရကာ လုပ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ...

ရုပ္ရွင္ေတြမျပခင္မွာ... အဲဒီ block 50, Level 6 ကို ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ညီငယ္ အားမာန္ တစ္ခါ တက္သြားေသးတယ္... အဲဒီ အခ်ိန္တုန္းက. part-time class ေတြရွိေသးေတာ့.. လူေတြလည္း ဆူဆူညံညံ၊ မီးေတြလည္း ထိန္ထိန္လင္းေပါ့ဗ်ာ။ သရဲရွိရင္ေတာင္.. လူေတြကို ေၾကာက္လို႕ ထြက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး...။
ဒါနဲ႕ ၁၀ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္မွာ ပထမဆံုး ရုပ္ရွင္ကား စျပတယ္... ေကာင္းပါတယ္... Joruney To The Center Of The Earth ဆိုတဲ့ ကားေလးပါ....
အဲဒီကားလည္း ၿပီးေရာ... ဇာတ္လမ္းက စေတာ့တာပဲ....

ဇာတ္ကားတစ္ကားၿပီးတိုင္း break ေပးတာေပါ့... အဲဒီဇာတ္ကားၿပီးေတာ့... မုန္႕နဲ႕ အေအး တိုက္မယ္ဆိုၿပီး ခဏအနားေပးတယ္ေလ... အိမ္သာသြားတဲ့သူသြား၊ မုန္႕စားတဲ့သူစားေပါ့ဗ်ာ..... (ဟဲဟဲ.. ေကာင္းခန္းေရာက္လာၿပီ... ) အဲမွာ.. ျပသနာစၿပီး မီးထြန္းတာက.. ကြ်န္ေတာ္ပါပဲဗ်ာ..... အဟက္....
Block 50 ကသရဲေျခာက္တယ္... ဘယ္သူ အေပၚတက္မလဲဆိုၿပီး ေျပာတာေပါ့။... အဲဒီမွာ.. နည္းနည္း မယံုသကၤာျဖစ္တဲ့ သူေတြ က လိုက္မယ္ေပါ့... ေယာကၤ်ားေလးေတြေရာ..၊ မိန္းကေလး ေတြေရာ ေပါ့... မွတ္မိသေလာက္ေျပာရမယ္ဆိုရင္.. ငတင့္၊ အားမာန္၊ ခ်မ္းၿငိမ္း၊ ေက်ာ္ကိုလတ္ နဲ႕ စႏၵီမ၊ သဒၶါ ၿပီးေတာ့.. မွင္စာေလး ရယ္.. ကြ်န္ေတာ္ရယ္ေပါ့... ။ တက္သြားၾကပါေလေရာ.... Lift မသံုးဘဲ ေလွကားနဲ႕ တက္သြားၾကတာ.ေပါ့......

ဒန္.. ဒန္႕.. ဒန္.... အဲမွာ ၄ ထပ္လည္း ေရာက္ေရာ... ေအာက္ကေန မိန္းကေလး ေအာ္သံ ၾကားလိုက္ရပါေလေရာ.... ။ အဲဒီနား မေရာက္ခင္က... ကြ်န္ေတာ္တို႕ အုပ္စုလည္း ဟိုေအာ္ဒီေအာ္ ဆိုေတာ့... ေအာက္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ေနာက္တာပါပဲ ေလ ဆိုၿပီး.. ေသြးေတာင္မပ်က္ၾကပါဘူး...။ Level 6 ၀ရန္တာကေန ပတ္ေလွ်ာက္ၿပီး.. Lift နဲ႕ ျပန္ဆင္းလာတာေပါ့.... ေအးေဆးပါ.. စာဖတ္ပရိသတ္ႀကီး မလန္႕နဲ႕ဦးေနာ္.. ဒါအစ...

ေအာက္ေရာက္ေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့သူေတြကိုေမးတာေပါ့.. ခုနက.. ေအာက္ကေန ဘယ္သူေအာ္တာလဲေပါ့..။ သူတို႕ကလည္း ဘယ္သူမွ မေအာ္ဘူးတဲ့..။ မေနာက္ၾကနဲ႕ေနာ္... လို႕ ေမးေတာ့... ေသခ်ာေျပာတယ္... ဘယ္သူမွ မေအာ္ဘူးတဲ့...။ အဲ.. နည္းနည္းေတာ့.. စိတ္ထဲမွာ တထင့္ထင့္ ျဖစ္လာၿပီ... ။

ကြ်န္ေတာ္ပဲ ျပသနာကို ဂ်င္နေရတာ ထြန္းရွာတာပါ... အဟက္... ။ လာကြာ ထပ္တက္မယ္ ဆိုၿပီး စိန္ေခၚတာေပါ့... ဒီတစ္ခါ ေယာကၤ်ားေလးေတြ ခ်ည္းပဲ တက္မယ္ေပါ့..။ သူရဲေကာင္းေတြ ဟီးရိုးႀကီးေတြ ထြက္လာၾကတာေပါ့..။ ကိုအရိုင္းရယ္၊ အာကာရယ္၊ ခ်မ္းၿငိမ္းရယ္၊ ဘဲႀကီးရယ္က.. လူသစ္ေတြ၊ လူေဟာင္းထဲက.. အားမာန္နဲ႕ ကြ်န္ေတာ္ေပါ့... Lift နဲ႕တက္တာေပါ့.ဘယ္အပင္ပန္းခံမလဲ..ဟဲဟဲ...

စပါၿပီ....ဓာတ္ေလွကားဟာ Level 6 ကို ေရာက္ရွိလာပါၿပီ.... အထဲက စာသင္ခန္းေတြထဲကုိ ၿဖတ္ေလွ်ာက္ၾကမယ္ေပါ့... ။ အားလံုးသေဘာတူညီစြာ နဲ႕ ၀င္သြားၾကတာေပါ့... ။ နည္းနည္းေတာ့ လန္႕တယ္.. ဖုန္းက မီးအေရာင္နဲ႕ EXIT ဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုဒ္က မီးေရာင္ပဲ ျမင္ရတယ္ေလ... စာသင္ခန္း ၁ ခန္းၿပီး ၁ ခန္းေက်ာ္လာတယ္... ဘာမွ မထူးျခားေသးဘူး...။ ၅ ခန္းေလာက္လဲ ေက်ာ္ၿပီးေရာ မိန္းကေလး အိမ္သာကို ေရာက္ပါေလေရာ...။ အားလံုးၾကည္႕လိုက္ၾကတယ္.. အထဲမွာ မီးလင္းေနေလရဲ႕ဗ်ာ..။ အံ့အားသင့္ကုန္ၾကတယ္။ မီးလင္းစရာအေၾကာင္းမရွိဘူးေလ...။ NP ကအိမ္သာေတြက sensor ေတြတက္ထားတာေလ.. အထဲမွာ လူရွိမွ မီးလင္းရမွာေလ... နည္နည္းေတာ့ ကြ်တ္ႀကဲကုန္ၿပီ...။ ေယာကၤ်ားေလး အိမ္သာလည္း ေရာက္ေရာ.. လံုး၀ မီးမလင္းဘူးဗ်ာ...။ အားလံုးရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြဟာ ေအာ္တို ျမန္လာၾကတယ္။..။
ဘာလို႕ မိန္းကေလး အိမ္သာပဲ မီးလင္းရတာလဲ...အားလံုး စိတ္ထဲမွာ စဥ္းစားကုန္ၿပီ..

ေလွကားကေန လမ္းေလွ်ာက္ဆင္းၾကတယ္။....။ ဖုန္းကို ကိုင္ထားတဲ့ အားမာန္က ေရွ႕ဆံုးကေပါ့..။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆီ ဆင္းၾကတယ္..။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ဆင္းလာလိုက္တာ ၃ ထပ္ကိုလည္း အေရာက္.. ကြ်န္ေတာ္တို႕ အေနာက္ကေန မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ သဲ့သဲ့ေလး ေအာ္သံကို အားလံုး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းႀကီး ၾကားလိုက္ရတယ္ဗ်ာ.... ။ အားလံုးလည္း ေနာက္က်ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ ဆိုၿပီး အမုန္းဆြဲ ေတာ့တာေပါ့...။ ၀တုတ္ႀကီး ကိုအရိုင္းခမ်ာ... မဆင္းႏိုင္ရွာလို႕ သူ႕ကို ေစာင့္ေစာင့္ ေခၚေနရတာနဲ႕ ၃ ထပ္ကေန ေျမညီထပ္ဆင္းတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႕ မေရာက္ႏိုင္ဘူး... ။ ေအာင္မေလး.. ေျမႀကီး နဲ႕ ေျခေထာက္ ထိမွပဲ အသက္မွန္မွန္ ရွဴႏိုင္ေတာ့ တာပဲ...။

ေအာက္ေရာက္ေတာ့ အားလံုးကို ေျပာျပေတာ့.. အားလံုးရွိန္သြားတာေပါ့...။ ကြ်န္ေတာ္တို႕လည္း နည္းနည္းေလးေတာ့ ကြ်တ္ႀကဲသြားၿပီ...။ အဲဒီေနာက္ ဆက္ၿပီး ျပတဲ့ ဒုတိယကားကလည္း သရဲကား.. The Eye ဆိုတဲ့ကား...။ အဲဒီကား ျပၿပီးေတာ့.. break time မွာ အေပၚထပ္တက္ဖို႕ စည္းရံုးတာ ဘယ္သူမွ စည္းရံုးလို႕ မရေတာ့ဘူးဗ်ာ.... ။...။

အဲဒါနဲ႕ပဲ ရုပ္ရွင္ျပန္၀င္ၾကည္႕ၾကေတာ့တာေပါ့.. သူမ်ားေတြ ၾကည္႕ေနတုန္း.. ကြ်န္ေတာ္လည္း သူမ်ား laptop ေလး ငွားၿပီး ခ်က္ခ်င္းကို မွတ္တမ္းတင္လိုက္ရတာေပါ့ဗ်ာ...
က်ဳပ္ဘ၀မွာ သရဲနဲ႕ ပတ္သတ္ၿပီး ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး ႀကံဳေတြ႕လိုက္ရပါၿပီဗ်ာ....
အရင္တုန္းက... ဆရာေတြက ေျပာဖူးတယ္ေလ.. block 50 , Level 6 ကေန ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ ခုန္ခ်ၿပီး ေသဖူးတယ္တဲ့...။စာဖတ္သူတို႕ စဥ္းစားၾကည္႕ပါ..
မီးလင္းတာလည္း မိန္းကေလး အိမ္သာ၊ ၾကားရတာလည္း မိန္းကေလးအသံ၊ ေသသြားသူကလည္း မိန္းကေလး... အိ... အဲဒါေတြ ျပန္ၿပီး ဆက္စပ္ေတြးၾကည္႕လိုက္ေတာ့.....

ေအာင္မေလးေနာ္... စလံုး သရဲမေလးက.. တကယ္ေျခာက္တယ္ဗ်....

Labels: ထူးဆန္းေထြလာ

Labels: NPMM

ေခါင္းစဥ္ကေတာ့.... အရသာရွိလိုက္တာဗ်ာ ေပါ့ေနာ္..... ဘာလို႕အဲဒီနာမည္ ေပးရလဲ ဆိုေတာ့... gtalk မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႕ NPMM UNITED အသင္းသားေတြ အားလံုးနီးပါးတင္မက... ညီငယ္၊ ညီမငယ္ေတြကပါ custom message တင္ထားလို႕ပါ...။ အရသာရွိရတာလည္း အေၾကာင္းအရင္း ရွိပါတယ္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္က စတင္ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ INTERPOLY FOOTBALL CHAMPIONSHIP ေဘာလံုးၿပိဳင္ပြဲႀကီးရဲ႕ ၁၀ ႏွစ္ေျမာက္ 10th Anniversary မွာ မဟာၿပိဳင္ဘက္ SP ကို အႏိုင္ရၿပီး ဗိုလ္စြဲတာဟာ တကယ့္ကို ခ်ိဳၿမိန္လြန္းလွပါတယ္ဗ်ာ...။..။

ထိုဗိုလ္လုပြဲ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကို ေရးျပပါမယ္။
Interpoly ေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲအျဖစ္ NPMM UNITED အသင္းႏွင့္SPMFC အသင္းတို႕ဟာ ၁၈ ရက္ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္( တနဂၤေႏြေန႕) မွာ Telok Kurau Secondary School ေက်ာင္းကြင္းမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားခဲ့ပါတယ္။ ပြဲကို ၅ နာရီမွာ စတင္ဖို႕ ႀကံရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ ဒိုင္လူႀကီးမ်ား ေနာက္က်တဲ့အတြက္ နာရီ၀က္ခန္႕ ပြဲကို ေနာက္က် ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲ ျဖစ္သည္႕အညီ ႏွစ္ဖက္အသင္းမွ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ပရိသတ္မ်ားႏွင့္ ကြင္းလွ်ံခဲ့ပါတယ္။ ထို႕ျပင္ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ အိမ္မ်ားမွ ထြက္ၾကည္႕ရသည္အထိ ပြဲဟာ ရင္ခုန္စရာ အတိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ NPMM အသင္းရဲ႕ လူထုတ္ပံုကေတာ့ - ဂိုး- ေဇယ်ာၿဖိဳး ေနာက္တန္း - စပီး(c)၊ ခိုင္ၿမဲ၊ စထြန္းေအာင္ခိုင္၊ ေက်ာ္စြာ အလယ္တန္း - ေက်ာ္ထူး၊ ကိုသားငယ္၊ ဘုန္းႀကီး၊ သာျပည္႕၊ ျပည္႕ၿဖိဳး ေရွ႕တန္း - ေ၀ယံ -တို႕ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ လူစားလဲသူမ်ားအျဖစ္ - ကိုေဘာ္ႀကီး (ကိုသားငယ္)၊ ဂ်ိဳးဇက္(စပီး)၊ ဘဲႀကီး@ထက္စံေ၀(ေက်ာ္ထူး)၊ ေနလင္းသူ(ဘဲႀကီး) တို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။

ပြဲစသည္ႏွင့္ ႏွစ္ဖက္အသင္းဟာ အႏိုင္ရရွိေရးအတြက္ သူတင္ကုိယ္တင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားခဲ့ပါတယ္။ SPMFC အသင္းမွ အျမင့္ေဘာနဲ႕ အေ၀းေပးစနစ္ကို အသံုးျပဳကာ ကစားခဲ့ပါတယ္။ NPMM ကေတာ့ ကြင္းလယ္ကစားကြက္ကို ေဖာ္ကာ ကစားခဲ့ပါတယ္။ ပထမပိုင္း ၁၀ မိနစ္အေက်ာ္ခန္႕မွာ - SPMFC အတြက္ ေဗြေဆာ္ဦးဂိုးကို SP ေတာင္ပံသမားမွ ေနာက္တန္းလူ ၂ ဦးၾကားမွ အျမင့္ခုန္ကာ လွလွပပ ေခါင္းတိုက္သြင္းယူ သြားပါတယ္။
ထို႕ေနာက္ ဆက္လက္ၿပီး NPMM အသင္းမွ ေခ်ပဂိုးရရန္ အားကုန္တင္ကာ ကစားလာပါတယ္။ ထို႕ေၾကာင့္ ၁၀ မိနစ္ခန္႕အၾကာတြင္ ျပည္႕ၿဖိဳး ကန္တင္လိုက္ေသာ ေဘာလံုးကုိ SPMFC ေနာက္တန္းလူက ဖ်က္ထုတ္ရာမွ ဂိုးသမားကို ေက်ာ္ကာ ကိုယ့္ဂိုးကိုယ္ သြင္းမိသြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဆက္လက္ဆိုသလိုပင္ NPMM အသင္းမွ ဆက္တိုက္ဖိကစားရာမွ ဆက္လက္ၿပီး ဒုတိယဂိုးထပ္မံ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ထိုဂိုးကိုေတာ့ ဘုန္းႀကီးကန္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေဘာမွ တဆင့္ ထြက္လာေသာ ေဘာလံုးကို ေနာက္ခံ ဘယ္အစြန္လူ ေက်ာ္စြာ(ေတာင္ႀကီး) မွ ေခါင္းတိုက္သြင္းယူသြားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ထို႕ေနာက္ ဆက္တိုက္ဆိုသလိုပင္ NPMM အတြက္ တတိယဂိုးကို ေရွ႕တန္းလူ ေ၀ယံမွ သူဧ။္ အင္တာပိုလီ ၇-ဂိုးေျမာက္ အျဖစ္ တဖက္ေနာက္တန္းလူမ်ားကို လွလွပပ လွည္႕ပတ္ကာ သြင္းယူခဲ့ပါတယ္။ SPMFC အသင္းမွလည္း ေခ်ပဂိုးမ်ား ရရွိရန္ အားထည္႕ကစားရာ ေသခ်ာေပါက္ ၂ ဂိုးခန္႕ကို NPMM ဂိုးသမား ကာကြယ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ထို႕ေၾကာင့္ ပထမပိုင္းၿပီးခ်ိန္မွာ NPMM အသင္းမွ ၃ ဂိုး- ၁ ဂိုးျဖင့္ ဦးေဆာင္ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားေနပါတယ္။
ဒုတိယပိုင္းယွဥ္ၿပိဳင္ေသာအခါ SPMFC အသင္းမွ လူစားလဲ ကစားမွဳမ်ား ျပဳလုပ္သျဖင့္ ပိုမို ထိထိမိမိ ကစားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ထို႕ေၾကာင့္ SPMFC အတြက္ ဒုတိယဂိုးကို ေထာင့္ကန္ေဘာမွ တဆင့္ လူစား၀င္လာေသာ ကစားသမားမွ ေနာက္ျပန္ကန္ကာ လွလွပပ သြင္းယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ သို႕အတြက္ SP အသင္းမွပင္ အားတက္လာကာ ဆက္လက္ၿပီး တြန္းအားေပး ကစားလာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ NPMM ေတာင္ပံကစားသမား ျပည္႕ၿဖိဳး ၂ ၀ါ- ၁ နီႏွင့္ ထုတ္ခံရသျဖင့္ ၁၀ ေယာက္- ၁၁ ေယာက္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ကစားခဲ့ရပါတယ္။
လူ ၁ ေယာက္အသာရသြားေသာ SPMFC အသင္းမွ တရစပ္ ထိုးေဖာက္တိုက္စစ္ဆင္ကစားလာေသာေၾကာင့္ NPMM ေနာက္တန္းႏွင့္ ဂိုးသမား အေသအေၾက ဖ်က္ထုတ္ခဲ့ရပါတယ္။ သို႕ေသာ္လည္း NPMM ဂိုးေရွ႕တြင္ ရွဳပ္ယွက္ခတ္ေနေသာ အေနအထားမွ SP ေရွ႕တန္းလူက အနီးကပ္ သြင္းယူလိုက္ေသာေၾကာင့္ တဖက္ ၃ ဂိုး စီႏွင့္ ပြဲရွိန္အျမင့္ဆံုး အေျခအေနသို႕ ဆိုက္ေရာက္လာပါတယ္။ NPMM UNITED အသင္းဟာ လူ ၁၀ ေယာက္ျဖင့္ မိနစ္ ၃၀ ေက်ာ္ခန္႕ ခံကစားခဲ့ရပါတယ္။ ဒုတိယပိုင္း ခရာမွဳတ္ခ်ိန္တြင္ တဖက္ ၃ ဂိုးစီျဖင့္ သေရရလဒ္ ထြက္ေပၚေနပါတယ္။
ထို႕ေနာက္ အခ်ိန္အေနအထားဟာ အလြန္ေနာက္က်ေနသျဖင့္ ဆက္လက္ၿပီး အခ်ိန္ပို ကန္မည္ေလာ၊ ပင္နယ္တီ တိုက္ရိုက္ကန္မည္ေလာကို ၂ ဖက္တာ၀န္ရွိသူမ်ား ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒိုင္လူႀကီး ဧ။္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း အခ်ိန္ပို ၇ မိနစ္စီ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။
သို႕ေသာ္ အခ်ိန္ပို ပထမပိုင္းၿပီးခ်ိန္အထိ တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္ မည္သူ႕မည္သူ မွ် ဂိုး၀င္ေအာင္ ဆက္လက္ မသြင္းႏိုင္သျဖင့္ သေရ ရလဒ္ ႏွင့္ ခရီးဆက္ေနပါတယ္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ NPMM ကစားသမား ဘဲႀကီး (ထက္စံေ၀) မွ အေမာစို႕ကာ စိုးရိမ္ဖြယ္ အေျခသို႕ က်ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ပို ပထမပိုင္းၿပီးခ်ိန္တြင္ အေမွာင္ထု လြန္စြာဖံုးလႊမ္းေနသျဖင့္ ဒိုင္လူႀကီးက ပြဲကို ရပ္နားကာ ပင္နယ္တီ ကန္သြင္းရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
ပင္နယ္တီကန္သြင္းေသာ အခါ SPMFC အသင္းမွ ဂိုးသမားေျပာင္းကာ ဖမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၂ ဖက္ပင္နယ္တီ ကန္သြင္းပံုမွာ -
ေ၀ယံ(NP) (ဂိုး) ဇာနည္ဦး(SP) ( ဂိုး) သာျပည္႕ (NP) (ဂိုး) ဗညား (SP)(ဘားထိတြက္) ကိုေဘာ္ (NP)(ဂိုး) ကိုလင္းထက္ (SP)(ဂိုး) စထြန္းအာင္ခိုင္(NP) (ဂိုး) စည္သူ(SP) (ဂိုး) ခိုင္ၿမဲ (NP)(ဂိုး)

ျဖစ္ၾကပါတယ္။...။
ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ NPMM UNITED အသင္းဟာ အသင္းေခါင္းေဆာင္ စပီး ေျပာသလို ၃ ႏွစ္ ၃ မိုးေစာင့္ ခဲ့ရတဲ့ Interpoly ခ်န္ပီယံ ဒိုင္းဆုႀကီးကို လက္၀ယ္ပိုက္ကာ ရရွိခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။
ဆုေပးပြဲအျဖစ္ ဆရာမ ေဒၚေဆြေဆြမင္းမွ NPMM အသင္းသားမ်ားအား တစ္ဦးခ်င္း ဆုတံဆိပ္မ်ားႏွင့္ ခ်န္ပီယံ ဒိုင္းဆုႀကီးကို ေပးအပ္ခဲ့ပါတယ္။

အခုလို ခ်န္ပီယံဆုဖလားႀကီး လက္၀ယ္ရရွိခဲ့တဲ့ အတြက္ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ အားေပးခဲ့တဲ့ ဆရာ ေဒါက္တာျမတ္ေမာ္ထြန္း၊ ဆရာမေဒၚေဆြေဆြမင္း၊ မွတ္တမ္းတင္ဓာတ္ပံုမ်ား ရိုက္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာဦးေ၀ေအာင္ အစရွိေသာ ဆရာ၊ဆရာမမ်ား၊ SP, TP, NYP, NTU တို႕မွ organizers မ်ားႏွင့္ ကစားသမားမ်ား၊ ပြဲစဥ္မ်ားကို အေကာင္းဆံုး ထိန္းေၾကာင္းေပးခဲ့တဲ့ ဒိုင္လူႀကီးမ်ား၊ ဆက္လက္ၿပီး ဖိုင္နယ္ပြဲအတြက္ ေငြအင္အားစိုက္ထုတ္ေပးခဲ့တဲ့ ကိုဟန္ထြန္း၊ ကိုေနလင္းထြန္း ဦးေဆာင္တဲ့ graduate ခ်စ္ကိုႀကီးမ်ား၊ အသင္းကို အေကာင္းဆံုးဦးေဆာင္မွဳေပးခဲ့တဲ့ အသင္းေခါင္းေဆာင္ စပီး၊ ကိုသားငယ္၊ ကိုေဘာ္ႀကီး၊ အားလံုးအားလံုးေသာ ကစားသမားမ်ား၊ ပြဲစဥ္တိုင္းကို အလုပ္အကိုင္ပ်က္ကာ အားတက္သေရာ လာေရာက္ အားေပးတဲ့ ကိုအရိုင္း၊ ကိုငတင့္ ဦးေဆာင္ ပရိသတ္ တပ္ေပါင္းစု ႀကီး (engineering ေရာ၊ HS ေရာ ဘက္မွ ပရိသတ္အားလံုး အားလံုး) ၊ ပိုစတာေတြ အလံေတြ အားတက္သေရာ လုပ္ေပးတဲ့ ေအာင္ရဲ(ရည္မြန္ဦး)၊ ၀င္းေလး၊ သံခ်ပ္ေရးေပးတဲ့ အားမာန္၊ ပစၥည္းေတြ သယ္ယူေပးတဲ့ အာကာ၊ခ်မ္းၿငိမ္းစိုး ႏွင့္ အဖြဲ႕ ... အားလံုးအားလံုး ေသာသက္ဆိုင္သူမ်ားကို ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါေၾကာင္း အသင္းေဖာ္မ်ား ကိုယ္စား ေျပာၾကားအပ္ပါတယ္..။
(အဲ က်န္ေသးတယ္ဗ်... personal ေပါ့ေနာ္.... အၿမဲေဘးနားမွာ အားေပးတဲ့ မွင္စာေလး(စိတ္ပုတ္ေလး) ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ...)
2008-09 Interpoly Champion အသင္းသားမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳပါတယ္။

1. ေက်ာ္သူထက္(စပီး)
2. ၿဖိဳးေဘာ္ေဆြ(ကိုေဘာ္ႀကီး )
3. မင္းမင္းျမတ္(ကိုသားငယ္)
4. သက္ေ၀လင္း(ဘုန္းႀကီး)
5. ေဇယ်ာၿဖိဳး(ဂတံုး)
6. စထြန္းေအာင္ခိုင္(လင္းဂြင္း)
7. ခိုင္ၿမဲစိုးႏိုင္(ၿမဲေလး)
8. ျပည္႕ၿဖိဳးေမာ္(ဖက္တီး)
9. ေက်ာ္ေ၀ယံထက္(ေ၀ယံ)
10. ထက္စံေ၀(ဘဲႀကီး)
11. ထက္ျမတ္ေအာင္ဆင့္(ထက္ျမတ္)
12. ေက်ာ္ထူး
13. ေက်ာ္စြာသိန္း(ေတာင္ႀကီး)
14. သက္ထူးဟန္
15. ဥာဏ္မ်ိဳးထြန္း(ဥာဏ္ေလး)
16. ေနလင္းသူ
17. ဂ်ိဳးဇက္တင္ကို(ဂ်ိဳးဇက္)
18. သာျပည္႕စံု(သာျပည္႕)
19. ေဇယ်ာမင္း
20. ခ်စ္ေဆြသန္႕(ဖိုးစိန္)
21. စိုးျပည္႕

အားလံုးကို ဂုဏ္ျပဳလွ်က္......
NPMM UNITED..!!!!!
WE ARE THE CHAMPIONS..!!!!

Labels: NPMM

Labels: NPMM

Interpoly Football Championship 2008-09 ေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲယွဥ္ၿပိဳင္ကစားမယ့္.. NPMM United အသင္းက အသင္းေဖာ္ေတြအတြက္.. ရည္စူးၿပီး.. ဒီသီခ်င္းေလး တင္ေပးလိုက္ပါတယ္.....။
Queen ဆိုတာေရာ.. Green Day ဆိုတာပါ.. တင္ေပးထားပါတယ္....
အားလံုးလည္း... ၁ ပတ္ပဲလိုေတာ့တဲ့ ဖိုင္နယ္အတြက္... အားေတြ ေမြးထားၾကပါ.....

NPMM UNITED..!!! We're the Champion...!!!






ဆက္လက္ၿပီး တဆက္တည္းအေနႏွင့္.. ကြ်န္ေတာ္တို႕ အသင္းေနာက္ဆံုးဗိုလ္လုပြဲအတြက္... အသြားအျပန္ transportation စီမံေပးတဲ့ 2008 Graduate ခ်စ္အကိုႀကီးမ်ားကို မ်ားစြာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
က်န္းမာပါေစ..၊ ခ်မ္းသာပါေစ... စိတ္သြားတိုင္း၊ ကိုယ္ပါလို႕... လိုအင္ဆႏၵမ်ား တလံုးတ၀တည္း ျပည္႕စံုၾကပါေစ။....
မိန္းမ (လိုခ်င္သေလာက္) မ်ားမ်ား ရေစေသာ၀္..... အလွဴေငြထည္႕၀င္မွဳ စာရင္းကေတာ့...

1. ကိုေနလင္းထြန္း(ex-president) - s$29(s$30 ေတာင္းတာ မေပးဘူး)
2. ကိုမာဃ - s$20
3. ကိုေမာ္ေအာင္ - s$20
4. ကိုသီဟေဇာ္ - s$20
5. ကိုေဘာ္+မေဘာ္ - s$20
6. ကိုဟန္ထြန္း - s$10
7. ကိုေအာင္ညီ - s$10(အၿမဲတမ္း ဘဏ္ထဲမွာ s$3 ပဲရွိတဲ့သူႀကီးပါ.. အခုလည္း ေတာ္ေတာ္ ေတာင္းယူရပါတယ္... ဟီး..ဟီး..)
   

ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြပါ....... ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္...

Labels: NPMM

၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႕ဟာ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႕က ရရွိခဲ့ေသာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးေန႕ဧ။္ ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ပမွာ အေနၾကာကာ မိမိႏိုင္ငံဧ။္ လြတ္လပ္ေရးေန႕ကိုပင္ သတိမရၾကေသာ၊ ေမ့ေလ်ာေနၾကေသာ ဘ၀ေမ့ေနၾကသူမ်ား အတြက္ သတိေပးလိုက္ရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ထို ၆၁ ႏွစ္ေျမာက္ လြတ္လပ္ေရးေန႕မွသည္ မိမိတစ္ဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အစုအဖြဲ႕လိုက္ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသူ၊ ႏိုင္ငံသား အားလံုးေပါင္းစုကာျဖစ္ေစ တတ္စြမ္းသမွ် အမိျမန္မာႏိုင္ငံ တိုးတက္ရာ၊ တိုးတက္ေၾကာင္း၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အဆင့္အတန္းျမင့္မားေစေၾကာင္း အတြက္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၾကပါစို႕ ဟု တိုက္တြန္းႏွိဳးေဆာ္လိုက္ရပါသတည္း။.......။

Labels: အမိေျမ

ေၾသာ္.... အနိစၥ... မၿမဲျခင္းတရား.... တစ္ႏွစ္ေဟာင္းလို႕ .... တစ္ႏွစ္ေျပာင္းျပန္ၿပီ။

အသက္ေတြလည္း တစ္စကၠန္႕ခ်င္းစီကေန... တစ္မိနစ္၊ တစ္နာရီ၊ တစ္ေန႕တာ မွသည္ တစ္ႏွစ္ႀကီးသြားျပန္ၿပီ။
အဲဒီ ကုန္ဆံုးႀကီးျပင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္ကာလအတြင္းမွာ ငါဟာ ေကာင္းတာေတြ ဘယ္ႏွခု လုပ္ခဲ့သလဲ၊ မေကာင္းတာေတြ ဘယ္ႏွခု လုပ္ခဲ့သလဲ။ ငါကိုယ္တိုင္၊ ငါ့ပတ္၀န္းက်င္၊ ငါ့အသိုင္းအ၀ိုင္း မွသည္ ငါ့တိုင္းျပည္ အတြက္၊ ဒီကမာၻေလာကႀကီးအတြက္ ဘာေတြမ်ား အက်ိဳးျပဳခဲ့သလဲ.... စသည္ျဖင့္ ျပန္လည္ ေတြးေတာဆင္ျခင္သင့္ပါတယ္။..။

က်ဳပ္ကေတာ့ တျခားသူေတြလို ႏွစ္သစ္မွာ က်န္းမာပါေစ၊ ခ်မ္းသာပါေစ ဆိုၿပီးေတာ့ ထပ္ၿပီး ဆုေတာင္း မေပးခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ စာဖတ္သူေတြလည္း ဆုေတာင္းခံရလြန္းလို႕ မ်ားေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအရာေတြက တကယ္ဆုေတာင္းရံုနဲ႕ ျပည္႕စံုသြားမွာမို႕လား ။ ကံ၊ဥာဏ္၊၀ီရိယ ဆိုတဲ့ အရာႀကီး ၃ ခု စလံုး တိုက္ဆိုင္စြာနဲ႕ အက်ိဳးေပးမွ ျပည္႕စံုျဖစ္ထြန္းသြားတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဆုေတာင္းေပးတယ္ဆိုတာ- တဖက္လူ စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ အႏုနည္း နဲ႕ ညာလိုက္တာပါပဲ။
ကဲပါေလ... ထားလိုက္ပါ။ ဆုေတာင္းေပးဆိုေတာ့လည္း ဆုေတာင္းေပးလိုက္ေပါ့။ ကိုယ့္အိပ္ထဲက စိုက္ထုတ္ရတာမွ မဟုတ္တာ။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕အမွန္တရားကို ေျပာျပၾကည္႕တာပါ။

Happy New Year တစ္ခါ ေအာ္လိုက္လို႕ ဒီခႏာၱကိုယ္ႀကီး ၊ ဒီရုပ္ရည္ႀကီး ကလည္း ဒီအတိုင္း ေန ေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ႏွစ္ကုန္သြားလို႕ တစ္ခါေအာ္လိုက္တိုင္း တစ္ႏွစ္စာ အိုးမင္းသြားမွာပါ။ တစ္ႏွစ္စာ ေသဖို႕နီးကပ္လာမွာပါ။ မိုးကုတ္၀ိပသနာရိပ္သာေတြမွာ ျမင္ေတြ႕ႏိုင္တဲ့ စာသားေလး တစ္ခုရွိပါတယ္။

ငါသည္ မုခ်ေသရမည္။ အခ်ိန္ပိုင္းသာ လိုေတာ့သည္။ အေသမဦးခင္ ဥာဏ္ဦးေအာင္ အားထုတ္ပါေတာ့မည္။

အဲဒီစာသားေလးအတိုင္းပါပဲ။ လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးခ်ည္းပါပဲ။ အဲဒီေတာ့ မေသခင္၊ အေသမဦးခင္မွာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြ၊ လူ႕တာ၀န္၀တၱရားေတြ ကိုေက်ပြန္ေအာင္ႀကိဳးစားသြားရမွာပါ။ ဒါမွလည္း တိရစာၦန္ထက္ အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ လူဆိုၿပီး ကင္ပြန္းတပ္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
မိမိကိုယ္ကိုလည္း အက်ိဳးမျပဳ၊ မိမိပတ္၀န္းက်င္ ကိုလည္း အက်ိဳးမျပဳ၊ မိမိေနထိုင္တဲ့ အသိုင္းအ၀ိုင္းကိုလည္း အက်ိဳးမျပဳ၊ မိမိတိုင္းျပည္အတြက္လည္း အက်ိဳးမျပဳ ယုတ္စြအဆံုး မိမိရပ္တည္ေနတဲ့ ေျမႀကီးအတြက္ပါ လံုး၀အက်ိဳးမျပဳဘဲ ေဘးထိုင္ဘုေျပာ ဘ၀ နဲ႕ ေသဆံုးသြားရင္ေတာ့ စားခဲ့တဲ့ ဆန္ဖိုး ေတြ၊ ရပ္တည္ခဲ့တဲ့ ေျမႀကီးအတြက္ ေတာ္ေတာ္ရွက္ဖို႕၊ အားနာဖို႕ ေကာင္းပါတယ္။ ဆန္ကုန္ေျမေလး ဘ၀နဲ႕ မေနသြားၾကပါနဲ႕။

တစ္ႏွစ္တာႀကီးျပင္းလာတဲ့အတြက္ တစ္ႏွစ္စာ ပိုၿပီး ႀကိဳးစားၾကပါ။ ေလာကီဘက္မွာေရာ၊ ေလာကုတၱရာ ဘက္မွာပါ မွ်တေအာင္ အခ်ိန္ေပးၾကပါ။ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ေတြနဲ႕ ဖံုးလႊမ္းေနၿပီး ေသရင္ ကိုယ့္ေနာက္မပါမယ့္ အရာမ်ားအတြက္ အခ်ိန္ကုန္မခံဘဲ ရခဲလွတဲ့ လူ႕ဘ၀မွာ သံသရာလြတ္ေၾကာင္းတရားအတြက္လည္း ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ၾကပါေလာ့...။
တကယ္ေတာ့ Happy New Year လို႕တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ေအာ္လိုက္တာဟာ ငါေသဖို႕ တစ္ႏွစ္နီးလာၿပီေဟ့ လို႕ ေခါင္းေလာင္းထိုးအခ်က္ေပးသံ ပင္ျဖစ္ပါတယ္လို႕ သတိ၀င္ ဆင္ျခင္ႏိုင္ၾကပါေစသတည္း။...........။

Labels: အေထြေထြ

December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009

သံလြင္ Hero
ကိုအရိုင္း
၀င္းခန္႔ေမာင္ (NYP)
ေအာင္ၿဖိဳး
ဂ်ိဳးဇက္
ကိုေအာင္ကိုမင္း

အခ်စ္ဆံုးႀကီး (MEL, NP)
NPal
Student mail
NPMM ဖိုရမ္္

Eleven ဂ်ာနယ္
Live Scores
မန္ယူ(King of the world..!!)
ေဘာသတင္းေလးေတြ
ေဘာပြဲေတြ ျပန္ၾကည္႕မယ္

Myanmar MP3
FlashBand

YAll right reserved to
Brushes: I
Fonts: II
Host: III IV
Designer:VI™